NIE MOŻESZ POKONAĆ RYNKU,
ZRÓB Z NIEGO PRZYJACIELA

Zalety inwestowania pasywnego w porównaniu
z inwestowaniem aktywnym

Niższe koszty:

• mniej transakcji = mniej opłat
• mniej opłat za zarządzanie - nie ma potrzeby utrzymywania licznego zespołu analityków

Lepsze wyniki:

• dzięki niższym kosztom
• eliminacja ludzkich błędów decyzyjnych i emocjonalnych, które zazwyczaj prowadzą do gorszych wyników
• ponad 9 na 10 aktywnych menedżerów nie przewyższa średnich wyników rynkowych

Pasywne i aktywnie inwestowanie w Polsce

Jako przykład demonstrujący różnicę między pasywnym i aktywnym inwestowaniem, porównaliśmy wyniki pasywnych
i aktywnych produktów inwestycyjnych w Polsce w ciągu ostatnich 10 lat:

Inwestowanie pasywne nie ma na celu przewyższenia średnich rynkowych wyników, ale ich odzwierciedlenie. Opiera się na założeniu, że szanse indywidualnego inwestora na osiągnięcie zysków powyżej średniej rynkowej są niewielkie. Niskie prawdopodobieństwo osiągnięcia wyższych stóp zwrotu (bliskie zeru) potwierdzają statystyki aktywnie zarządzanych funduszy inwestycyjnych SPIVA European Scorecard 2019. Według nich, średnio blisko 98% funduszy zarządzanych w Europie, skoncentrowanych na światowych akcjach, w dziesięcioletnim horyzoncie inwestycyjnym nie pokonuje globalnego rynku akcji, reprezentowanego przez indeks S&P Global 1200.

Aby zapewnić jak najdokładniejsze naśladowanie rynkowych wyników, a więc jak najlepsze wyniki, inwestowanie pasywne wiąże się z minimalnymi opłatami.

Strategia inwestycyjna w inwestowaniu pasywnym to zakup całego rynku. Struktura portfela inwestycyjnego ma w tym przypadku identyczną jak rynek zawartość oraz proporcje papierów wartościowych. Rynek zdefiniować można jako wybraną giełdę czy konkretny region, a w jego skład wchodzą wszystkie papiery wartościowe będące przedmiotem obrotu w ramach tej giełdy czy w danym regionie.

Jak mogę kupić cały rynek?

Śledzenie i kupowanie wszystkich papierów wartościowych znajdujących się w obrocie na rynku z zachowaniem odpowiednich proporcji byłoby bardzo trudne, o ile nie niemożliwe. W tym celu stosuje się zatem tzw. indeks. Indeks to grupa papierów wartościowych będących przedmiotem obrotu na określonym rynku, która stanowi najbardziej reprezentacyjną próbę. Indeks można opisać jako wzorzec rynku, jego przeciętny skład. W podobny sposób, w jaki badanie opinii publicznej na wybranej próbie osób przedstawia przeciętną opinię społeczeństwa, wyniki indeksów pozwalają zobrazować rozwój rynków.

Dla przykładu, mówiąc o amerykańskim rynku akcji, najczęściej używamy indeksu S&P 500, który składa się z akcji 500 największych amerykańskich spółek. Jego skład uwzględnia wielkości poszczególnych sektorów gospodarki oraz rozmiar firm, dokładnie odzwierciedlając dzięki temu charakter amerykańskiej gospodarki. Udział poszczególnych spółek w indeksie odpowiada ich wartości rynkowej. Apple jest największą firmą w USA i na świecie. Jego waga w S&P 500 jest zatem największa i wynosi 3,9%. Drugie miejsce z udziałem 2,9% zajmuje firma Microsoft, trzecie miejsce przypada natomiast firmie Amazon, z udziałem 1,99%.

Zakup indeksu jest dziś bardzo prosty. Indeks zawsze składa się z papierów wartościowych, które należą do najbardziej notowanych na rynku. Inwestowanie pasywne zyskuje w ostatnich latach coraz większą popularność, co rusz pojawiają się zatem kolejne, łatwe w obsłudze narzędzia, które naśladują indeksy lub pozwalają w nie inwestować, jak ETF czy fundusze indeksowe.

Czym jest aktywne inwestowanie?

Podstawowym założeniem aktywnego inwestowania jest przewyższenie wyników rynkowych, a tym samym osiągnięcie wyższych lub bardziej stabilnych zysków. Cel ten można osiągnąć, wybierając konkretne papiery wartościowe. Skład każdego aktywnego portfela jest zatem różny od struktury rynków, czyli indeksów.

Aktywny menedżer na podstawie analizy może na przykład stwierdzić, że Amazon ma większy potencjał do wzrostu niż Apple, więc 5% swojego portfela ulokuje zatem w akcje Amazonu, nie kupując żadnych akcji Apple'a.

Celem aktywnego inwestowania jest również zmniejszenie ryzyka, z naciskiem na minimalizację strat, by stracić mniej podczas spadku na rynku.

Mamy dziś dostęp do setek tysięcy narzędzi, za pomocą których można dziś inwestować. Istnieją również tysiące strategii inwestycyjnych, a co za tym idzie nieskończone kombinacje różnych podejść inwestycyjnych czy portfeli,
w które możemy inwestować.

Dlaczego inwestowanie pasywne jest lepsze niż aktywne?

Ponieważ aktywne inwestowanie rzadko kiedy pozwala osiągnąć założony cel. To fakt. Potwierdzają to liczne statystyki porównujące te dwie formy inwestycji.

W USA 89 funduszy na 100 przegrywa z rynkiem. W Europie aż 98 funduszy na 100.

Trafienie właśnie do tych 8% funduszy, które regularnie oferują wyższe stopy zwrotu niż rynek, jest niemożliwe dla przeciętnego człowieka.

Możemy spokojnie powiedzieć, że praktycznie niemożliwe jest przewidzenie rozwoju rynku finansowego
w dłuższym horyzoncie czasowym. Jeśli ktoś przekonuje Cię, że jest inaczej, nie wierz mu. Nikt nie może precyzyjnie przewidzieć spadków i wzrostów na rynkach z całą pewnością. Gdyby tak było, statystyki wyglądałyby inaczej.

Niewiele osób potrafi inwestować w taki sposób, aby wygrać z rynkiem.To właśnie czynnik ludzki wydaje się być ciężarem w inwestowaniu. Nawet większość profesjonalnych inwestorów nie jest w stanie pozbyć się typowych błędnych ludzkich zachowań w inwestowaniu. Emocje i ograniczenia poznawcze prowadzą do niższych zysków. Kwestia ta została szerzej omówiona w zakładce Zasady Skutecznego Inwestowania.

Pasywne inwestowanie oznacza zwykle szerszy rozkład ryzyka. Aktywne portfele są zazwyczaj skoncentrowane,
tj. inwestują w ograniczoną liczbę papierów wartościowych. Inwestowanie pasywne zawsze wiąże się z zakupem dużej liczby papierów wartościowych rzędu tysięcy sztuk. Ewentualne straty związane z kilkoma z nich o wiele bardziej negatywnie odbiją się na skoncentrowanych, aktywnych portfelach niż na szeroko zdywersyfikowanych portfelach pasywnych.

Słabsze wyniki aktywnych portfeli powodują również wyższe koszty aktywnego zarządzania. Fundusze, które analizują rynki, gospodarkę i określone papiery wartościowe, potrzebują szeregu ludzi i narzędzi do działania. Fundusze muszą płacić wysokie wynagrodzenia analitykom i menedżerom, a także pokrywać wydatki związane z przetwarzaniem danych, wynajęciem biura czy zakupem niezbędnego oprogramowania. Takie koszty wynoszą od 1% do 3% rocznie
z wartości inwestycji. Jeżeli średni wzrost na rynkach wynosi 10% rocznie, aktywne fundusze muszą automatycznie zarabiać od 11 do 13% rocznie, aby móc im zaledwie dorównać wyniki rynkowe. Przewyższenie wyników rynkowych
o kolejne 1-3% rocznie jest naprawdę trudnym zadaniem. Koszty funduszu obejmują jednak często także opłaty wstępne oraz prowizje od osiągniętych zysków.